Semakin kuat,,
Hanya dalam mata..
Namun semakin rapuh..
Saat hati yang menatap..
Tapi itu kita yang tahu..
Dimata mereka..engkau masihlah sama..
Masih menjadi sosok lelaki penuh inspirasi..
Masih menjadi sosok lelaki penuh
perjuangan..
Masih menjadi sosok lelaki penuh kesabaran..
Cukup.. air mata itu sudah cukup menjadi
cerita kerapuhanmu,,
Jangan kau tumpahkankan lagi embun itu hanya
karena rasa sakit yang menggigit..
Kami masih disini,Abi...
Menjadi tawa..saat kau tak sanggup
tersenyum..
Menjadi tangan,, saat kau tak sanggup
menghapus embun itu..
Menjadi pelukan,, saat kau merasa sendiri..
Menjadi kecupan,, saat kau merasa kasih
sayang itu menghilang,,
Tak Usah kau hiraukan mereka berkata apa..
Tak Usah kau pikirkan mereka melangkah
kemana,,
Karna pada akhirnya..
Yang ada hanyalan kami, engkau,, yang
menjadi KITA..dan DIA sang Maha Penyayang..dan tanpa mereka..
_goresan hati,, for my dad.._ 8 Mei 2013 _
Tidak ada komentar:
Posting Komentar